faq
najczęściej zadawane
pytania
Po co są wykonywane badania prenatalne?
W czasie ciąży, niezwykle ważna jest wiedza na temat zdrowia nienarodzonego dziecka. Jednym z elementów tej wiedzy jest informacja dotycząca wad wrodzonych. Badania przesiewowe umożliwiają wykrycie z wysoką czułością sięgającą nawet 95% części wrodzonych zespołów genetycznych i wad takich jak:
- Zespół Downa
- Zespół Edwardsa
- Zespół Patau
- Zespół Turnera
i wielu innych wad budowy, nie związanych z zespołami genetycznymi, a widocznych w badaniu USG.
Są to m.in.:
- wady cewy nerwowej i mózgu
- wady przedniej ściany brzucha, kończyn
- wady narządów wewnętrznych: serca, płuc, nerek i pęcherza moczowego, żołądka i jelit.
Jestem zdrowa, ojciec dziecka też jest zdrowy, a w rodzinie nie było przypadków chorób, ani wad. Czy też powinnam zgłaszać się na badania prenatalne?
Każda kobieta ma zawsze „jakieś” ryzyko urodzenia chorego dziecka.
Większość występujących u dzieci wad wrodzonych nie jest dziedziczona, co nie wyklucza jednak ich związku z genetyką /ale to zupełnie inne zagadnienie/. Przyczyną powstawania takich zaburzeń mogą być czynniki środowiskowe, infekcje, zażywane przez matkę leki, itp.
Nawet u młodej, zdrowej kobiety, z nieobciążonym wywiadem rodzinnym czy środowiskowym szansa na urodzenie dziecka z zespołem genetycznym nie jest równa zeru. Także ryzyko urodzenia dziecka z wadą strukturalną niezwiązaną z żadnym tłem genetycznym kształtuje się w populacji ogólnej na poziomie około 3-5%.
Należy zatem z całą mocą podkreślić, iż dzieci zdrowych rodziców także mogą urodzić się z wadą! Dlatego każda ciężarna musi wiedzieć o możliwości wykonania przesiewowych badań prenatalnych.
Lekarz prowadzący poinformował mnie o możliwości wykonania takich badań, ale powiedział, że decyzja należy do mnie, czy zatem muszę je wykonywać?
Czy badanie prenatalne wykryje albo wykluczy zespól Downa u mojego dziecka?
Jestem młoda, wiec problem wad u dziecka mnie nie dotyczy, prawda?
W takim razie, w jaki sposób ocenić można moje ryzyko urodzenia dziecka z chorobą genetyczną taką jak na przykład zespół Downa?
Czy mogę to badanie zrobić w dowolnym terminie?
W zależności od wieku ciąży, w jakim się do nas zgłasza ciężarna, możemy zaproponować najlepsze dla danego okresu badanie. Nieinwazyjne badanie przesiewowe ma trzy etapy:
- badanie usg tzw. genetyczne + odpowiednie dla danego okresu ciąży badanie biochemiczne
- badanie usg około 20 tygodnia ciąży tzw badanie połówkowe (najlepiej je wykonać między 20-22 t.c.)
- badanie usg około 30 tygodnia ciąży
Na czym polegają i kiedy wykonywane są badania ultrasonograficzne w 1. trymestrze?
Co można ocenić w I trymestrze ciąży? Dziecko nie jest za małe?
Jest już ponad 14 tygodni ciąży, przegapiłam 1. trymestr, czy nic się już nie da zrobić?
Po 14 tygodniu ciąży nie jest już możliwe wykonanie tak dokładnych badań biochemicznych jak w 1. trymestrze. W tym okresie istnieją dwie inne drogi postępowania. Pierwsza to wykonanie testu biochemicznego o niższej czułości wykrywania najczęstszych aberracji chromosomalnych – test potrójny. Druga opcja to wykonanie testu przesiewowego o bardzo wysokiej czułości – DNA płodowe.
Miałam badanie w I trymestrze. „wszystko było dobrze”, czy na tym kończymy?
Badanie ultrasonograficzne w trzecim trymestrze, czyli około 30 tygodnia ciąży – umożliwia ponownie szczegółową ocenę anatomii płodu, ocenę tempa wzrastania i symetrii rozwoju płodu i wykrycie części nieprawidłowości w budowie dziecka, które były niewidoczne na wcześniejszym etapie, lub pojawiły się dopiero w drugiej połowie ciąży. Tło takich zmian oprócz przyczyn genetycznych lub rozwojowych może być wynikiem infekcji lub zaburzeń naczyniowych.
W przypadkach, w których we wcześniejszych badaniach wykryto nieprawidłowości np. nieprawidłową budowę i/lub pracę serca, poszerzenia układu komorowego mózgu, miedniczek nerkowych, zaburzenia tempa wzrastania, nieprawidłową objętość wód płodowych oceniamy progresję zmian.
Czym są markery genetyczne?
Na czym polegają badania biochemiczne?
Kiedy i Jakie testy biochemiczne wykonujemy?
TEST POTRÓJNY (AFP,hCG,uE3) test biochemiczny z krwi matki wykonywany pomiędzy 14 – 18 tygodniem ciąży równolegle z badaniem usg. Czułość testu potrójnego jest istotnie niższa od testu podwójnego.
Jak ocenia się ryzyko wystąpienia zespołu Downa?
Miałam prawidłowy wynik badania USG, wiec może nie warto pobierać krwi na test biochemiczny?
Nic bardziej błędnego!
Ideą testu biochemicznego nie jest potwierdzanie wątpliwości w badaniu ultrasonograficznym! Badanie biochemiczne ma na celu wskazanie grupy ciężarnych o podwyższonym ryzyku MIMO PRAWIDŁOWEGO OBRAZU USG. W przypadku istotnych nieprawidłowości test może podnieść wartość ryzyka, jednak prawdziwa korzyść uzyskiwana z testu biochemicznego to wskazanie podwyższonego ryzyka choroby wtedy, kiedy obraz usg nie sugeruje jego istnienia – dlatego właśnie czułość jednoczasowego wykonania badania usg i testu biochemicznego w I trymestrze ciąży sięga blisko 96%. Samo usg w tym czasie wykrywa tylko 70% przypadków choroby.
Jak interpretować wynik ryzyka?
wynik negatywny (niskie ryzyko) – oznacza, że szansa wystąpienia u dziecka któregoś z wymienionych we wstępie schorzeń jest niska…, na tyle niska, że na tym etapie nie będziemy Pani oferować dodatkowej diagnostyki.
wynik pozytywny (czyli ryzyko jest podwyższone!) – taki wynik oznacza że ryzyko wystąpienia u dziecka któregoś z wymienionych we wstępie schorzeń jest wyższa niż zwykle, ale nie oznacza choroby !!!
O podwyższonym ryzyku dla ocenianych w badaniach zespołów genetycznych mówimy już wtedy, gdy ryzyko urodzenie chorego dziecka jest większe (zależności od zespołu) od 0,3 do 2 %. W większości takich sytuacji, wyniki dodatkowej diagnostyki są prawidłowe i rodzą się zdrowe dzieci.
Co robimy w sytuacji, gdy wynik testu będzie pozytywny?
Co to znaczy dodatkowa diagnostyka?
Czy diagnostyka inwazyjna jest niebezpieczna?
W sytuacji gdy wynik kalkulacji ryzyka wskazał niskie ryzyko wystąpienia najczęstszych aberracji chromosomalnych u płodu ryzyko powikłań związanych z diagnostyką inwazyjną przewyższa ryzyko urodzenia chorego dziecka.
W przypadku wykrycia istotnej wady rozwojowej u płodu, nawet wtedy gdy wyliczone indywidualne ryzyko będzie wskazywało na niskie prawdopodobieństwo wystąpienia choroby genetycznej, także zaproponujemy badanie inwazyjne.
Mam podwyższone ryzyko, czy muszę „dać się ukłuć’?
Mam podwyższone ryzyko, ale boję się ukłucia czy nic nie można już zrobić?
Od kilku lat istnieją testy przesiewowe oceniające DNA PŁODOWE z krwi matki charakteryzujące się bardzo wysoką (BLISKO 99%) czułością i specyficznością. Testy te mogą stanowić alternatywę dla Pacjentek obawiających się badań inwazyjnych. Takimi badaniami są testy, które możemy zaproponować w naszym ośrodku.
Test ten jest jednak dalej tylko testem przesiewowym i nie może służyć jako test diagnostyczny, tzn nie jest równoważny z wynikiem badania inwazyjnego!
Więcej informacji o Testach DNA płodowego w zakładce DNA PŁODOWE
Jakie mamy rodzaje diagnostyki inwazyjnej?
biopsja kosmówki – CVS – to pobranie fragmentów kosmówki. Jej wykonanie jest proponowane po 11 tygodniu ciąży, wykonywana wcześniej grozi zwiększonym odsetkiem powikłań. Wskazana jest szczególnie w przypadku istnienia ciężkich, genetycznych i dziedzicznych chorób w rodzinie.
amniopunkcja – polega na pobraniu niewielkiej ilości (zwykle około 20 ml) płynu owodniowego. Nie obawiaj się! Nie kłujemy i nie dotykamy dziecka! Wykonywana jest po ukończeniu 15 tygodnia ciąży.
kordocenteza – pobranie krwi z pępowiny dziecka – badanie wykonywane w zaawansowanej ciąży, po ukończeniu przez płód 18 tygodnia ciąży. Postępowanie obarczone wyższym ryzykiem powikłań niż biopsja kosmówki czy amniopunkcja.
Co się stanie z uzyskanym w trakcie diagnostyki inwazyjnej materiałem?
Czy możemy uzyskać wynik szybciej?
Istnieje także możliwość wykonania badań dodatkowych wykraczających daleko poza standardową analizę kariotypu płodu np. aCGH.
Co jeśli uzyskamy potwierdzenie na istnienie zaburzeń chromosomalnych u dziecka?
Wynik badania przekaże Pani nasz lekarz, omówi wykryte nieprawidłowości oraz wynik badania inwazyjnego. Przedstawi Pani opcje dalszego postępowania. Zaproponujemy konsultację specjalisty genetyka. Istnieje także możliwość porady psychologicznej.
W przypadku wykrycia ciężkiego i nieodwracalnego uszkodzenia płodu decyzja o kontynuowaniu lub zakończeniu ciąży jest ZAWSZE decyzją Pacjentki (na warunkach określonych polskim prawem).
Pamiętaj. Tylko Ty podejmujesz decyzje dotyczące Twojej ciąży.
W przypadku, kiedy konieczne jest wykonanie dodatkowej diagnostyki, niemieszczącej się w ramach naszego ośrodka skierujemy Panią do innego ośrodka specjalistycznego realizującego odpowiedni rodzaj świadczeń.